مرا کسی نساخت ، خدا ساخت ؛ نه آنچنان که « کسی می خواست » ، که من کسی نداشتم ، کسم خدا بود ، کس بی کسان . او بود که مرا ساخت ، آنچنان که خودش خواست ، نه از من پرسید و نه از « من دیگرم » . من یک گل بی صاحب بودم . مرا از روح خود در آن دمید و ، بر روی خاک و در زیر آفتاب ، تنها رهایم کرد ........

                                                                                       دکتر علی شریعتی
bargerefteh az blogeh  http://hobooot.blogsky.com/